
Çölde Gül Açtıran Feryâd Gözüne bakınca gözlerim, kendinden emin, O yâr varken, sanki her şeyi etmiştim temin. Kavli karar ettik, evliliğe olsun zemin, Gözlerine kandım, sözleri birer hurdalar. Seni ansın diye şu kalemime izinler, İçime sığmıyor aşkın, n’apsın ki vezinler? Sevda kalesine girememekten hazinler; Yâr vicdanı denen, aşamadığım surdalar. Bilmiyorum, belki de ayrılmaktı muradı Yokluğu […]

İlk duman hazzın müjdecisidir Yakılır daha toplanmadan sofra Rehavete kapılırken cânım tiryaki Süratle son külünü bırakıverir sigara Nankördür, beklemez kimseyi duman Ona eş, geçiverir işte zaman Tiryaki ve sigara metaforu gibiydi hayatım Her şeyi çabuk tüketiyordum Cesaret edip sordum kendime Neydi yokluk ve var mıydı varlık? Ne kadar objektif olacaktım İçimde devriye atarken yalnızlık… Gecenin […]

Köklü bir maziyle örtüyorlardı bugünü Suni gündemler mil çekti günün her öğünü Kutuplaşan kafalar görmeyince bütünü Türk yurdundan kartal nazarını sürdüler Akbaba kadrolarla başa çorap ördüler Bir at gibi şaha kalkmak üzereyken öfke İflas etmiş bir tüccara benziyordu ülke Nasıl aklanacaktı ki cemiyette leke? Vatandaşın derdiyle dertlenene çöktüler Boğazlarına takılan dişleri söktüler Son kez olsun […]