Necip Fazıl Çölde devesine, kölesiyle nöbetleşe binen Reisler Reisi'nin ahlâkı. Buna muhtacız...
Cahar Dudayev Rus işgali kader değildir. Kuzey Kafkasyalıların birlik ve özgürlük gibi doğal ve siyasi hakları vardır.
İlk duman hazzın müjdecisidir Yakılır daha toplanmadan sofra Rehavete kapılırken cânım tiryaki Süratle son külünü bırakıverir sigara Nankördür, beklemez kimseyi duman Ona eş, geçiverir işte zaman Tiryaki ve sigara metaforu gibiydi hayatım Her şeyi çabuk tüketiyordum Cesaret edip sordum kendime Neydi yokluk ve var mıydı varlık? Ne kadar objektif olacaktım İçimde devriye atarken yalnızlık… Gecenin […]
Köklü bir maziyle örtüyorlardı bugünü Suni gündemler mil çekti günün her öğünü Kutuplaşan kafalar görmeyince bütünü Türk yurdundan kartal nazarını sürdüler Akbaba kadrolarla başa çorap ördüler Bir at gibi şaha kalkmak üzereyken öfke İflas etmiş bir tüccara benziyordu ülke Nasıl aklanacaktı ki cemiyette leke? Vatandaşın derdiyle dertlenene çöktüler Boğazlarına takılan dişleri söktüler Son kez olsun […]
Toprakla Dertleşme Kaldır başını da rezil halimize bir bak! Ey günahlarımız hariç her şeyi örten toprak. Biz tepinirken af diler sana düşen yaprak. Deyiver hele kıymetini biliyor muyuz? En azından lâyık olmayı diliyor muyuz? İster dümdüz arazide ol ister yamaç, Daima senden gelmekte insanlığa ilaç. Toprak üzerinde görücüye çıkan ağaç, Deyiver hele kıymetini biliyor muyuz? […]
GİTSİN Gömeceksen hasmın kalleş fikrini, Zaman varken mezarını, kaz gitsin. Bir demeden bin düşünüp zikrini, Zaman varken kararını, yaz gitsin. Mahkum olmuşsa ibâdet riyâda, Salıver, o kıldığın namaz gitsin. Yalnız hakka esir, varken dünyada, Kalıver, gidecekse yobaz gitsin. Tez olsun cümle yobazın vedası. Hak katına şu âciz niyâz gitsin. Yobazdan miras kalsa sedâsı, Yunus’tan, meydanlara […]
Ceylan Soyundan Kadınlar Seni düşünsem, yine sarsa içimi efkar Ah bir görsen beni, benzim senden sarışın Yine diyorsan ki sensizlikte bana yarar Ne fayda eder ki bensiz menzile varışın Gözledim daima uzakları, yakınları Bir de sen gibi ceylan soyundan kadınları… Ah şu an Mihrabat korusunda gezmek vardı Gözlerinden seyreylemek isterdim kırları Sensiz iken koca yüreğim […]
Göze İnen Perde Kültürümüzü elimizden alırken global dünya ve emperyalizm ne olmalıydı tavrımız bizim? emperyalizm soymakta iken bizim kileri gözümüze mi indirmişti şu perdeleri? kiler tamtakır kalmıştı asırlık kiler adeta bir soğuk beton ve kumdu soyulan ise çocukluğumdu. söyle neyimiz kalmıştı elimizde? soyulurken insanım ve girilirken evime içi doldurulamayan her bir kelime ne arıyordu lan […]
ÇOK SEVDİK BE ABİ O kadar sıkkındık ki her şeyi atamadık içimize, Her yer dar geliyordu bize, öylesine dar. Baktım, sönük ve bir o kadar kararan gözlerimize, Dedim ne işe yarıyordu şu parlak yıldızlar? Teneke içinde ateş yaktık, kediler geziyordu paçalarımıza eş, Üşüyordum, galiba Kadir’e yakındı ateş. Ateş o gece ne sönüktü ne de adam […]
DEVRİN DİN ADAMLARINA Devletse veren, kir değil mi faiz çamuru? Din adamı değilsin ey iktidar memuru! Görüyoruz yalaka fetva sahiplerinin, Menfaat teknesinde yoğrulmuştur hamuru! Görmez’in milyonluk aracını gördü gözler! Sizden olmayanlara, zehir zemberek sözler. Paraya, güce tapanları gördükçe kardaş! Âlem İmam-ı Âzam adlı yiğidi özler. Yeni mi aklına geldi lezbiyeni geyi? E siz tahsis ettiniz […]
BABAM Yalan dünyada dert kovalar yiğidi her an, Evvelâ Allah’tır sığınağın, sonra baban. Fırtınalarda hatırlanıyorsa, korkarım, Menfaat işgaline uğramıştır bu liman. Elbet diner fırtına, güneşlenir bahtımız, Eden etsin tantana, kurulacak tahtımız. Bulacak tüm ihtişâmıyla mutluluk bizi, Belki at eğerlerken yahut içerken kımız. Babamdır neşemin gözü tok pay sahibi, Babamdır dertlerimin, karşılıksız talibi. Mağlup olmak şüphesi […]
Bu Çağda Unuttuklarım Varlığını unuttukça dirilir azığım. Fısıldar ruhum, dile gelir aşk muhasebem. Ve hatırladıkça yerle yeksan yalnızlığım, Delikanlı yaşımda ilk ihtiyar tecrübem. Unutmak, cesurlar için sanmayın kâbustur. Uykudan emin uyanıp kurmalı bağdaşı. Unutmak eylemi yalnız yâre mi mahsustur? Unutamaz mıyız anılara mahkum arkadaşı? İnsanoğlu gün tüketir, yeri gelir aşsız. Bazen nimete gark olur, yaşar […]
