Sensizlik Sıkıntı Doğuruyor
Sensizlik Sıkıntı Doğuruyor
Gül bahçesinde yaşamıyorum ha bilesin
Fırtına gölgesinde hayat yaşarım ürkme
Ya kal diyarında yahut dört nala gelesin
Sıkıntı ordusu çadır kurmuşken gönlüme
Viyana önlerinden mülhem midir ricatım
Kırmışlar kalemimi tutmaz gayrı pusatım
Nereye baksam sirke satar olmuş suratım
Sıkıntı ordusu çadır kurmuşken gönlüme
Hani olur ya omzuma bırakırsan enkaz
Vey ırmağında yıkansam bile gayrı çıkmaz
Birgün çekip gitsen de etmem sana itiraz
Sıkıntı ordusu çadır kurmuşken gönlüme
Seyyahlar hisseder şehirlerin dokusunu
Çiftçiler anlar imiş yağmurun coşkusunu
Şimdi nerden bileyim ben aşkın tutkusunu
Sıkıntı ordusu çadır kurmuşken gönlüme
Zaman bitiyor ne çıkar son bulsa bu şiir
Hasretliğim hiç dinmiyor ey yâr sana dair
Kavuşmamız için göklerden inseydi emir
Ah sevda ordusu sancak dikerdi gönlüme.
Mehmet Şentürk – Aydın