Ayrılık Kündesi
Ayrılık Kündesi
Yorgunluğumdan tanır yıllar beni
Yorgun uyanmalarım hiç bitmez
Hani suçlu da benimdir biraz
Güven sakız gibi yapışmıştır yazgıma
Üstelik ciklet gibi tadı kaçsa atılmaz
Kahpe ayrılıkların kündesini yediğimden midir bilmem
Belim bir türlü doğrulmaz
Arınmak lazım der durur insan
Kese atmak isterdim yaşanan günlere
Yokluğun çıkmayacak olsaydı altından
Yârini kaybeden her insan biraz yarımdır
Kesik kavun kokusu değildir soluduğum
Kızılın şahikası diyebileceğim yaralarımdır
İnsan nasibini içermiş yudum yudum
Beni en iyi can yoldaşım geceler tanır
Her şeyi onunla uğurlarım hayatımdan
Hatıralar yetim bir çocuk gibi utanır
Son sevgilimden kalan mavi yaramı
Küllüğümde yanmakta olan sigaramı
Sapsarı kesilmiş çehremi geceler tanır
Hatıralar yetim bir çocuk gibi utanır
Anlamını yitirmiştir artık heceler
Vakit tavır vaktidir anlıyorum
Gözyaşımı karanlığa bırakıyorum
Ne de olsa duygu ambarıdır geceler
Umutlarımı rüzgara
Mutluluğu başka bahara
Saklıyorum
Mehmet Şentürk
21 Eylül Salı 2021
Aydın