Tutku Yokluğu
Tutku Yokluğu
Muhakemesizlik iki elini ard arda atmış
Pişkin pişkin geziyor caddelerimde
Kenetlenmiş kapkara eller geleceğime
Sağ elde biat yazılı sol elde korku
Ellerde mahpus olmuş umutlar
Kırılmış eskide kalmış tutku çarkı
Ya dağ başında ya denizde kırılmış can kafesleri
Derin insanların ölümü derin mi derin olur
Tutkuları nisbetince bu dünyadan kaybolur
İşte onlardan bir şâir bir vicdan eri
Semadaki nebiye yazdığı kasideleri
Saf saf dizilip nazar etmişler deryaya
Onun Rahşiye’sinde dile gelen atlar
İnanıyorum ki her kişnemelerinde
Cesur şaire okumuşlar rahmet
Nefi ölmüş yetim kalmış cesaret
Nef’i gibiler kıyılırken bile yalnız O’nun kulu
Geride kalana acı, Nef’ice ölene tatlı bir son
Eşyalar kaldı işte biraz biraz tutkulu
Son nefesinde yalıda tozlanmış bir gramafon
Birde saman sisli bulanık ahırlardan
tutkuyla dağlara koşan bir rahvan at
Kuşku insan gözlerine yuva
Ailesine güvenmez olmuş evlat
Bu iklimde kirlenmiş hava
Yirmi beşinde bir delikanlı gördüm
Gölgesine kurmuş pusu
Yaşı yaşıma yaşıt
Gözlerine sürme gibi çekilmiş gelecek korkusu
Dilimde eflatun bir ağıt
Tozlanmış insanca yaşamak tutkusu
Mehmet Şentürk
1 Eylül 2020
Aydın Ilıdağ Köyü
Yazan Mehmet ŞENTÜRK
- Eyl 6 2020. Kategori Gündem, Kültür Sanat, Türk İslam, Yazarlar.
Bu yazıya yapılan yorumları takip edebilirsiniz RSS 2.0.
Bu yazıya yorum yapabilir ve geri izlemede bulunabilirsiniz
