Devrin Din Adamlarına!
DEVRİN DİN ADAMLARINA
Devletse veren, kir değil mi faiz çamuru?
Din adamı değilsin ey iktidar memuru!
Görüyoruz yalaka fetva sahiplerinin,
Menfaat teknesinde yoğrulmuştur hamuru!
Görmez’in milyonluk aracını gördü gözler!
Sizden olmayanlara, zehir zemberek sözler.
Paraya, güce tapanları gördükçe kardaş!
Âlem İmam-ı Âzam adlı yiğidi özler.
Yeni mi aklına geldi lezbiyeni geyi?
E siz tahsis ettiniz onlara mahalleyi!
Kâdim Beyoğlu’nda yuvalanırken kavm-i Lût,
Onlar çağdaş evlat oldular, bizler üveyi!
İstanbul sözleşmesine ne dersin Diyanet?
Söyle kılıç hakkına reva mıdır hıyanet?
Rezil sözleşmede henüz kurumadan imza,
Türk olduğunu hatırlayıp artık kıyam et.
Yalpalayan fetvalar, iktidardan ilhamdı.
Hatırla milliyetçilik bir dönem haramdı!
Minbere çıkıp oy devşiren görevli ahmak,
Siyasetçiden farksız, şu dalkavuk imamdı.
Sultan sofrasına diz çökmeyen alim nerde?
Tükenmiştir nesli, fetvası kalmıştır yerde!
Alimlerimiz saray sofrasından kalkmayıp,
İkbâle merhaba ve paydos dediler derde.
Ve böylece cemiyet, yarışır oldu şerde!
Mehmet Şentürk (28 Nisan 2020 – Aydın)