Babam
BABAM
Yalan dünyada dert kovalar yiğidi her an,
Evvelâ Allah’tır sığınağın, sonra baban.
Fırtınalarda hatırlanıyorsa, korkarım,
Menfaat işgaline uğramıştır bu liman.
Elbet diner fırtına, güneşlenir bahtımız,
Eden etsin tantana, kurulacak tahtımız.
Bulacak tüm ihtişâmıyla mutluluk bizi,
Belki at eğerlerken yahut içerken kımız.
Babamdır neşemin gözü tok pay sahibi,
Babamdır dertlerimin, karşılıksız talibi.
Mağlup olmak şüphesi sardığında ansızın,
Cânım babamdır, sıkıntılarımın galibi.
Babamın bilmediği derdim yoktur inanın,
Hilesiz ortağıdır her duygunun, her anın.
Kıymetin değiştiği şu sahtekar devirde,
Bir babadır en çok, muhtaç olduğu insanın.
Yârenler babamın nedir derseniz pahası?
Derim ki huzurla ona sarılma safhası.
En mühim kıymetidir, şefkatli bir babanın,
Peygamber’e denk olan, evlâdına duası.
Mehmet Şentürk