Köpek Hachiko ve Sadakat

Hachiko, sahibi Prof. Ueno ile birlikte Japonya’da yaşayan, Akita cinsi, irice cüsseli ve beyaz bir köpektir. Sahibi olan Prof. Ueno, onu henüz bebekken sahiplenmiş ve büyütmüştür.

Hachiko, kendisini büyüten, yemeğini ve hayatını paylaşan adamı o kadar sevmiştir ki, günlük yaşamlarının dışında, Prof. Ueno her gün işe giderken, birlikte Shibuya isimli tren istasyonuna giderek onu uğurlamış, aynı günün akşamında trenin geri dönüş saatinde de yine sahibini karşılamak için hiç aksatmadan istasyonda olmuştur.

Prof. Ueno ve Hachiko’nun yıllar boyu süren yoldaşlığı boyunca Hachiko, onun her gün gidişine aynı saatte eşlik etmiş, her gün aynı saatte de, istasyonda gelişini beklemiştir.

Hachiko ve profesörün arasındaki bu bağ, zamanla çevrede ikamet eden yöre sakinlerinin, yolculuk eden insanların ve istasyon çalışanlarının dikkatini çekince, Hachiko zamanla herkesin sevgisini kazanmış, o da yörenin sevilen bir sakini haline gelmiştir.

Birgün, Hachiko ve profesör yine tren istasyonunda ayrılır. İstasyondan geri evine dönen Hachiko, akşam trenin dönüş saatinde istasyona gelir ve arkadaşı Prof. Ueno’yu beklemeye başlar. Ancak gelenler arasında bu kez arkadaşı Ueno yoktur. İnenler iner, tren yoluna devam eder. Hachiko bir yere ayrılmaz, beklemeye devam eder. Arkadaşının onu bırakmayacağından emindir. Saatler ve günler boyu beklemeye devam eder Hachiko.

Sabah evinden çıkıp arkadaşıyla istasyona, oradan da çalıştığı yere giden profesör, gün içerisinde ölmüştür. Hachiko ise onun geri geleceğinden o kadar emindir ki, beklemeye devam eder.

Kederli ve üzgün Hachiko’nun istasyondaki bekleyişi günlerden haftalara uzar. Kimse onu oradan ayıramaz ve bir süre sonra da, hayatı boyunca arkadaşını bekleyip ayrılmadı yere yemek ve suyunu koymaya başlarlar. Yağmurlu ve soğuk günlerde rahat etmesi için etrafını kapatmaya, çeşitli tehlikelere karşı korumaya başlarlar. Ve Hachiko’nun ünü kısa zamanda köylerden şehirlere ve bütün ülkeye yayılır.

İri cüsseli, beyaz tüylü sadık arkadaş Hachiko’nun bu efsane bekleyişi, tam 9 yıl sürer.

Ve Hachiko 9 yıl sonra iyice yaşlanır. Arkadaşını yıllarca beklediği yerden hiç ayrılmamıştır; orada da yaşamı sona erer.

Japonlar, sadakat örneği olan bu arkadaşlığın unutulmayıp hatırlanmaya devam etmesi için, tren istasyonunun kapısına, arkadaşı Prof. Ueno’yu beklediği yere, Hachiko’nun bir heykelini yaparlar. Ancak heykel, 2. Dünya Savaşı sırasında tahrip olur, yıkılır.

Japonlar, nükleer silahla vurulup büyük yaralar almalarına rağmen Hachiko’yu unutmazlar. Savaş bittikten sonra, 1948 yılında heykel yeniden yapılır. Shibuya tren istasyonun çıkış kapısının adı da artık Hachiko kapısıdır.

Bugün, Hachiko’nun öldüğü gün olan her 8 Mart’ta birçok insan, Shibuya istasyonunun Hachiko kapısına giderek, bu sadakati hatırlamaktadır. Hachiko’nun ve Prof. Ueno’nun sadakat dersi verdiği yaşamları, 1987 yılında bir Japon filminde de anlatılmıştır.

Yazan Editör - Kas 4 2018. Kategori Dünya, Gündem, Kültür Sanat, Türk İslam. Bu yazıya yapılan yorumları takip edebilirsiniz RSS 2.0. Bu yazıya yorum yapabilir ve geri izlemede bulunabilirsiniz