Yavru Kurta Nasihat

Bir kurt (Çeç.Borz), birgün yanına yavrusunu almış, büyüyen yavrusuna yavaş yavaş dünyayı öğretmek istemiş.

Dağdan aşağı, ovaya doğru inerken, bir tepelikte yavru kurtu durdurmuş. Uzakta belli belirsiz görünen bir hayvan sürüsünü göstermiş:

“Bak yavrum” demiş, “şu uzakta gördüğün beyaz tüylü hayvanların adı koyundur, eti lezzetli, avlaması kolaydır” demiş. Sonra ötede berideki diğer hayvanları göstermiş, ne olduklarını anlatmış.

Sonra elinde değneğiyle o yana, bu yana gezinip koyun sürüsünü idare eden çobanı göstermiş:

“Bak yavrum, o gördüğün eli değnekli canlı, insandır. O tehlikelidir. Silahı vardır seni vurur, silahı yoksa elindeki değneği de can yakar, ondan uzak durmalısın” demiş.

Yavru kurtun gözüyse başka bir noktaya bakıyormuş, babasına göstererek:

“Baba” demiş, “orada aynı bize benzeyen hayvanlar var, onlar nedir?”

Kurt yavrusuna dönmüş:

“Yavrum” demiş… “Bir gün büyüyeceksin, bir avcı olacaksın, kendi aileni kuracaksın, senin de bir kurt sürün olacak… Şunu bil ki, o gördüğün hayvan bizim asıl ve en tehlikeli düşmanımızdır. Bizi zayıf gördüğü zaman ilk önce o saldırır… Ona çok dikkat etmelisin ve aileni ondan korumalısın; çünkü aynı bize benzer ama bizden değildir…”

Yazan Editör - Eki 1 2018. Kategori Gündem, Kültür Sanat, Türk İslam. Bu yazıya yapılan yorumları takip edebilirsiniz RSS 2.0. Bu yazıya yorum yapabilir ve geri izlemede bulunabilirsiniz